مقایسه اثر بخشی ایماگوتراپی و زوج درمانی شناختی رفتاری بر رضایت جنسی و تصور از خود در زوج های شاغل

چکیده

هدف: هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی ایماگوتراپی و زوج‌درمانی شناختی-رفتاری بر رضایت جنسی و خودپنداره جنسی در زوج‌های شاغل بود.

روش‌شناسی: این پژوهش به‌صورت آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون همراه با گروه کنترل و پیگیری انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی زوج‌های شاغل فرهنگی در تویسرکان واقع در استان همدان در سال‌های 2021-2022 بود. تعداد 40 نفر از این جامعه به‌صورت تصادفی انتخاب و به چهار گروه (دو گروه آزمایش و دو گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه‌های آزمایش هرکدام به مدت 10 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت آموزش ایماگوتراپی و زوج‌درمانی شناختی-رفتاری قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه رضایت جنسی لارسون (1998) و پرسشنامه خودپنداره بک (1978) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر چندمتغیره تحلیل شدند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که هر دو روش ایماگوتراپی و زوج‌درمانی شناختی-رفتاری تأثیر معنی‌داری بر رضایت جنسی و خودپنداره جنسی زوج‌های شاغل داشتند (05/0>p). با این حال، ایماگوتراپی نسبت به زوج‌درمانی شناختی-رفتاری در بهبود رضایت جنسی مؤثرتر بود، در حالی که زوج‌درمانی شناختی-رفتاری در بهبود خودپنداره جنسی نتایج بهتری داشت.

نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که هر دو رویکرد ایماگوتراپی و زوج‌درمانی شناختی-رفتاری می‌توانند به‌عنوان مداخلات مؤثر برای بهبود رضایت جنسی و خودپنداره جنسی در زوج‌های شاغل مورد استفاده قرار گیرند. با این حال، انتخاب رویکرد درمانی باید با توجه به نیازهای خاص هر زوج انجام شود.