تعیین الگوی رابطه اختلال خواب و اختلال شخصیت مرزی با اختلال استرس پس از سانحه در پرستاران شهر کرمانشاه
کلمات کلیدی:
اختلال خواب, استرس پس از سانحه, اختلال شخصیت مرزی, پرستارانچکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین الگوی رابطه اختلال خواب و اختلال شخصیت مرزی با اختلال استرس پس از سانحه در پرستاران شهر کرمانشاه انجام شده است.
روش‌شناسی: روش پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از نظر اجرا پیمایشی می باشد. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه پرستاران حاضر و اعزامی به محل وقوع حادثه رخ داده در شهر كرمانشاه مي باشد. روش نمونه گیری به صورت نمونه گیری تصادفي در دسترس بود و تعداد اعضای نمونه با استفاده از فرمول کوکران برابر با 150 نفر به دست آمد و بر اساس ملاك هاي ورود و خروج به پرسشنامه هاي مقیاس اختلال استرس پس از سانحه می سی سی پی، پرسشنامه كيفيت خواب پترزبورگ و مقیاس شخصیت مرزي جكسون و كلاریج (1991) پاسخ دادند.
یافته ها: نتایج نشان داد اختلال پس از سانحه چه به صورت مستقیم و چه به صورت غیر مستقیم با اختلال افکار شخصیت مرزی و اختلال خواب رابطه مثبت و معنادار دارد. همچنین در برازش مدل طراحی شده مشخص شد چون مقدار شاخص GFI و AGFI به دست آمده نزدیک به یک می باشد و به علاوه مقدار ریشه میانگین مربعات خطای براورد یا RMSEA کمتر از 08/0 و در دامنه قابل قبول است، می توان گفت که متغیرهای مدل به خوبی توسط داده ها براز شده است.
نتیجه گیری: با توجه به نتايج پژوهش حاضر و اهميت سلامت پرستاران بر سلامت جامعه، ارزيابي و شناخت و درمان كيفيت خواب و اختلال شخصیت مرزی و ارتباط آن با اختلال استرس پس از سانحه مي تواند رهنمودهاي ارزشمندي را در زمينه بهبود اختلال استرس پس از سانحه در پرستاران به همراه داشته باشد.
