اثربخشی درمان هیجان‌مدار بر تاب‌آوری و تنظیم هیجانی زنان تحت خشونت خانگی

چکیده

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان هیجان‌مدار بر تاب‌آوری و تنظیم هیجانی زنان تحت خشونت خانگی شهر تهران بود.
 
روش و مواد: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون همراه با گروه آزمایش و کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری کلیه زنان قربانی خشونت خانگی شهر تهران که در نیمه اول سال 2023 به کلینیک‌های روانشناسی شهر تهران مراجعه کرده بودند، تشکیل دادند که با روش نمونه‌گیری در دسترس به‌صورت داوطلبانه انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش در 12 جلسه 90 دقیقه‌ای مداخله روان‌درمانی گروهی درمان هیجان‌مدار را دریافت کردند و گروه کنترل در لیست انتظار ماندند. ابزار اندازه‌گیری مورداستفاده در پژوهش، پرسشنامه تاب‌آوری (کانر و دیویدسون، 2003) و پرسشنامه تنظیم هیجانی (گارنفسکی و کرایج، 2006) بود. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم‌افزار SPSS نسخه 23 در دو بخش توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس مختلط) انجام پذیرفت.
 
یافته‌ها: نتایج نشان داد که ‌درمان هیجان‌مدار باعث افزایش تاب‌آوری در زنان تحت خشونت خانگی شده است. همچنین نتایج نشان داد که ‌درمان هیجان‌مدار باعث افزایش تنظیم هیجانی در زنان تحت خشونت خانگی شده است.
 
نتیجه‌گیری: بنابراین می‌توان گفت که روان‌درمانی گروهی هیجان‌مدار روشی مؤثر به‌منظور بهبود تاب‌آوری و تنظیم هیجانی در زنان تحت خشونت خانگی است.