تعیین و مقایسه اثربخشی آموزش بازی برای درک، آموزش ورزشی و ترکیب آنها بر عملکرد تصمیم‌گیری در بازی فوتبال دانش‌آموزان

چکیده

یکی از عملکردهای مهم در بازی فوتبال، عملکرد تصمیم‌گیری است که باید به‌دنبال بهبود و ارتقای آن بود. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین و مقایسه اثربخشی آموزش بازی برای درک، آموزش ورزشی و ترکیب آنها بر عملکرد تصمیم‌گیری در بازی فوتبال دانش‌آموزان انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بدون گروه کنترل بود. جامعه آماری این مطالعه همه دانش‌آموزان پسر 10 تا 12 سال شهر تهران در پایه‌های تحصیلی چهارم تا ششم ابتدایی بودند. نمونه پژوهش 60 نفر بود که با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در سه گروه آزمایش جایگزین شدند. ابزار پژوهش آزمون سنجش عملکرد بازی (گیوتیرز و همکاران، 2011) بود که عملکرد بازی را از جنبه‌های مختلف از جمله تصمیم‌گیری (پاس، دریبل و شوت) مورد ارزیابی قرار می‌دهد. گروه آزمایش اول با روش آموزش بازی برای درک و گروه آزمایش دوم با روش آموزش ورزشی به مدت 15 جلسه آموزش دید و گروه آزمایش سوم با روش ترکیب آنها آموزش دید. داده‌ها با روش‌های آزمون تی همبسته، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی LSD در نرم‌افزار SPSS نسخه 25 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که هر سه روش آموزش بازی برای درک، آموزش ورزشی و ترکیب آنها باعث بهبود عملکرد تصمیم‌گیری در بازی فوتبال دانش‌آموزان شد (001/0P<). همچنین، بین سه گروه از نظر عملکرد تصمیم‌گیری تفاوت معناداری وجود داشت؛ به‌طوری که اثربخشی آموزش بازی برای درک در مقایسه با آموزش ورزشی و ترکیب آنها بیشتر بود و علاوه بر آن، اثربخشی آموزش ترکیبی در مقایسه با آموزش ورزشی بیشتر بود  (001/0P<). با توجه به نتایج پژوهش حاضر برای بهبود عملکرد تصمیم‌گیری در بازی فوتبال دانش‌آموزان می‌توان به‌ترتیب از روش آموزش بازی برای درک، روش ترکیب آموزش بازی برای درک و آموزش ورزشی و در نهایت، روش آموزش ورزشی استفاده کرد.