ارائه مدلی برای پیش‌بینی خودکارآمدی بر اساس طرحواره‌های ناسازگار اولیه، راهبردهای مقابله‌ای و تمایزیافتگی با میانجی‌گری معنای زندگی در زوجین با ازدواج مجدد
کلمات کلیدی:
خودکارآمدی, طرحواره‌های ناسازگار اولیه, راهبردهای مقابله‌ای, تمایزیافتگی, معنای زندگی و زوجین با ازدواج مجددچکیده
زمینه و هدف: هدف این پژوهش، ارائه مدلی برای پیش‌بینی خودکارآمدی بر اساس طرحواره‌های ناسازگار اولیه، راهبردهای مقابله‌ای و تمایزیافتگی با میانجی‌گری معنای زندگی در زوجین با ازدواج مجدد بود.
روش و مواد: نوع این مطالعه از نظر هدف، بنیادی-کاربردی و پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی، همخوانی و پیش‌بینی است. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه زوجین با ازدواج مجدد مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره منطقه ۳ شهر تهران بودند. روش نمونه‌گیری در این تحقیق به صورت داوطلبانه در دسترس بود. حجم نمونه با توجه به فرمول کوکران و نوع تحقیق، بر اساس منطق انجام رگرسیون و با در نظر گرفتن پدیده افت آزمودنی‌ها حداقل ۴۰۰ نفر تعیین شد که به روش نمونه‌گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌های به‌دست‌آمده از آزمون‌های آماری رگرسیون چندمنظوره و تحلیل مسیر در محیط نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۴ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که راهبردهای مقابله‌ای هیجان‌مدار بر خودکارآمدی با میانجی‌گری معنای زندگی در زوجین با ازدواج مجدد رابطه غیرمستقیم دارد. همچنین راهبردهای مقابله‌ای مسئله‌مدار بر خودکارآمدی با میانجی‌گری معنای زندگی در زوجین با ازدواج مجدد رابطه غیرمستقیم دارد. علاوه بر این، نتایج نشان داد که تمایزیافتگی بر خودکارآمدی با میانجی‌گری معنای زندگی در زوجین با ازدواج مجدد رابطه غیرمستقیم دارد.
نتیجه‌گیری: بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که خودکارآمدی زوجین با ازدواج مجدد را می‌توان بر اساس طرحواره‌های ناسازگار اولیه، راهبردهای مقابله‌ای و تمایزیافتگی با نقش میانجی معنای زندگی در زوجین با ازدواج مجدد پیش‌بینی نمود.
