اثربخشی درمان ذهن‌آگاهی مثبت‌نگر بر پرخاشگری ارتباطی پنهان و کیفیت زندگی زناشویی زنان دچار ناسازگاری زناشویی

چکیده

زمینه و هدف: زنان دچار ناسازگاری زناشویی در زندگی زناشویی خود با مشکل‌های فراوانی به‌ویژه در زمینه‌های روانشناختی از جمله در پرخاشگری ارتباطی پنهان و کیفیت زندگی زناشویی مواجه هستند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان ذهن‌آگاهی مثبت‌نگر بر پرخاشگری ارتباطی پنهان و کیفیت زندگی زناشویی زنان دچار ناسازگاری زناشویی انجام شد.
 
روش و مواد: این پژوهش نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش همه زنان دچار ناسازگاری زناشویی مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره منطقه سه شهر تهران در فصل پاییز سال 1402 بودند؛ به‌طوری که حجم نمونه برای هر گروه 20 نفر در نظر گرفته شد و این افراد پس از بررسی ملاک‌های ورود به مطالعه با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه مساوی گمارده شدند. گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت درمان ذهن‌آگاهی مثبت‌نگر قرار گرفت و گروه کنترل در لیست انتظار برای درمان ماند. برای گردآوری داده‌ها از مقیاس‌های پرخاشگری ارتباطی پنهان (نلسون و کارول، 2006)، کیفیت زندگی زناشویی (ژانگ و همکاران، 2013) و سازگاری زناشویی (اسپانیر، 1976) و برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS نسخه 26 استفاده شد.
 
یافته‌ها: نتایج نشان داد که درمان ذهن‌آگاهی مثبت‌نگر باعث کاهش معنی‌دار پرخاشگری ارتباطی پنهان و افزایش معنی‌دار کیفیت زندگی زناشویی زنان دچار ناسازگاری زناشویی شد (001/0P<).
 
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مذکور، درمانگران، مشاوران و روانشناسان برای کاهش پرخاشگری ارتباطی پنهان و افزایش کیفیت زندگی زناشویی گروه‌های آسیب‌پذیر از جمله زنان دچار ناسازگاری زناشویی می‌توانند از روش درمان ذهن‌آگاهی مثبت‌نگر استفاده نمایند.