اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌گرا بر آشفتگی روانشناختی، دغدغه فکری و افکار خودآیند منفی دانش آموزان کنکوری
کلمات کلیدی:
روان‌درمانی مثبت‌گرا, افکار خودآیند منفی, آشفتگی روانشناختی, دغدغه فکری, دانش‌آموزان کنکوریچکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر روان‌درمانی مثبت‌گرا بر آشفتگی روانشناختی، دغدغه فکری و افکار خودآیند منفی دانش‌آموزان کنکوری می‌باشد.
مواد و روش: این پژوهش از لحاظ ماهیت جزو تحقیقات کاربردی و از لحاظ اجرا جزو تحقیقات نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان دختر کنکوری شهر کرمانشاه در سال 1402 بود. از بین جامعه آماری، 40 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس در دو گروه (یک گروه آزمایشی و یک گروه کنترل) انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت از پرسشنامه آشفتگی روانشناختی کسلر و همکاران (2003)، پرسشنامه افکار خودآیند منفی کندال و هولون (1980)، پرسشنامه درآمیختگی فکری راچمن و شفران (1996) بودند. تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره انجام گرفت.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که روش مداخله روان‌درمانی مثبت‌گرا بر آشفتگی روانشناختی دانش‌آموزان کنکوری در مرحله پس‌آزمون تأثیر معناداری داشته است (p < 0.01). همچنین، روش مداخله روان‌درمانی مثبت‌گرا بر افکار خودآیند منفی دانش‌آموزان کنکوری در مرحله پس‌آزمون تأثیر معناداری داشته است (p < 0.01) و بر دغدغه فکری این دانش‌آموزان نیز در مرحله پس‌آزمون تأثیر معناداری داشته است (p < 0.01).
نتیجه‌گیری: روان‌درمانی مثبت‌گرا بر افکار خودآیند منفی دانش‌آموزان کنکوری اثر بخش است. روان‌درمانی مثبت‌گرا بر آشفتگی روانشناختی دانش‌آموزان کنکوری اثربخش است. روان‌درمانی مثبت‌گرا بر دغدغه فکری دانش‌آموزان کنکوری اثربخش است.
